آپلود عکس

این فیلم را دوست دارم بیشتر به خاطر قسمت هایی که شخصیت داستان از هیاهوی زندگی روزمره جدا میشود و به درون عمق وجودش میرود.

وقتی بیشتر و بیشتر درون هوشیاری بروید بیشتر با هویت حقیقیتان روبه رو میشوید و بیشتر و بیشتر از هویت دروغینتان فاصله میگیرید

هویت دروغین شما بسیار ضعیف است و دایما باید مراقبش باشید و تمام نگرانی ها را همین هویت دروغین برایتان درست می کند .

ولی هویت حقیقی که با بیشتر ماندن در عمق هوشیاری با آن مواجه میشوید همان هسته اصلی این جهان است .شما درون عمق هوشیاریتان متوجه میشوید که خدا هستید منظورم خدای تحریف شده ی برخی یا همه ادیان در ذهن برخی مذهبی ها نیست .

منظورم خدای بی نهایت است.هنگامی که بی هویت میشوید متوجه میشوید که خود هستی هستید که انگار به صورت جداگانه و به شکل توهمی در حال تصور شدن است .

وقتی که تازه از خواب بیدار میشوید درست قبل از اینکه هویتتان شروع به اجرا شدن در مغزتان کند در این پنج ثانیه که تازه چشم باز کردید، متوجه میشوید که هیچ کسی نیستید جز خود هوشیاری هستی.خوب دقت کنید وقتی مدیتیشن کنید بهتر متوجه این موضوع میشوید .قبل از اینکه پروگرام هویتی اجرا شود زمانی که بیدار شدید در این فاصله شما چه کسی هستید ؟ اگر بر فرض این برنامه مشکلی برایش پیش آمد و پنج دقیقه طول کشید تا اجرا شود شما در این فاصله چه چیزی میتوانید به خود بگویید ؟چه کسی هستید؟؟؟؟